رنگهای اساسی و اسیدی چیست؟

رنگها موادی هستند که برای انتقال رنگ به موادی مانند منسوج ، کاغذ و پلاستیک استفاده می شوند. این رنگها را می توان بر اساس خصوصیات شیمیایی آنها و رسانه ای که در آن استفاده می شود ، به انواع مختلفی طبقه بندی کنند. دو نوع رنگ اصلی رنگهای اساسی و رنگهای اسیدی است که هر یک با خصوصیات و کاربردهای مجزا مشخص می شوند.

رنگهای اساسی

رنگهای اساسی ترکیبات کاتیونی محلول در آب (با بار مثبت) هستند. آنها به طور معمول از مولکول های آلی تشکیل شده اند که دارای اتم های نیتروژن هستند که می توانند بار مثبت داشته باشند. ساختار رنگهای اساسی اغلب شامل حلقه های معطر و اتم های نیتروژن است که به آنها کمک می کند تا پیوندهای محکمی با سطوح با بار منفی مانند الیاف پارچه ها ایجاد کنند.

با توجه به ماهیت کاتیونی آنها ، رنگهای اساسی تمایل دارند به خوبی به مواد آنیونی (با بار منفی) متصل شوند. آنها به ویژه برای رنگ آمیزی الیاف مصنوعی مانند اکریلیک ، پلی آمید (نایلون) و پلی استر مؤثر هستند. با این حال ، آنها همچنین می توانند در الیاف طبیعی مانند ابریشم و پشم استفاده شوند ، اما این الیاف معمولاً با رنگهای اسیدی رنگ می شوند.

محدوده رنگ: رنگهای اساسی رنگهای پر جنب و جوش و روشن را ارائه می دهند و آنها را برای برنامه هایی که نیاز به رنگهای غنی و شدید دارند ، محبوب می کند.
حلالیت: آنها محلول در آب هستند و همین امر باعث می شود آنها در فرآیندهای رنگرزی استفاده کنند.

استحکام: رنگهای اساسی به طور کلی از سرعت رنگ خوبی برخوردار هستند ، اگرچه ممکن است سرعت آنها به نور و شستشو متفاوت باشد.

برنامه ها: آنها معمولاً در صنعت نساجی برای رنگ آمیزی مصنوعی مانند آکریلیک و در برخی موارد برای رنگ آمیزی کاغذ و چرم استفاده می شوند.

نمونه ای از رنگهای اساسی: متیلن آبی ، بنفش کریستال و صفرانین.

رنگهای اسیدی

از طرف دیگر ، رنگهای اسیدی آنیونی (بار منفی) هستند و به طور معمول برای رنگ آمیزی الیاف که دارای سایت های بار مثبت هستند ، استفاده می شود.

این رنگها اغلب حاوی گروههای اسید سولفونیک (-SO3H) یا گروههای کربوکسیل (-COOH) در ساختار شیمیایی خود هستند که ماهیت اسیدی آنها را نشان می دهد.

از رنگهای اسیدی عمدتاً برای رنگ آمیزی الیاف طبیعی مانند پشم ، ابریشم و پنبه استفاده می شود ، اما می توان از آنها نیز در برخی از الیاف مصنوعی استفاده کرد.

این رنگها به ویژه برای رنگ آمیزی الیاف مبتنی بر پروتئین مانند پشم و ابریشم مؤثر هستند زیرا این الیاف یک میل طبیعی برای رنگهای اسیدی با بار منفی دارند. پیوند بین رنگ و فیبر به طور معمول از نظر طبیعت یونی است ، که تضمین می کند که این رنگ حتی در شرایط درجه حرارت بالا بر روی فیبر باقی می ماند.

دامنه رنگ: رنگهای اسیدی بسته به رنگ خاص مورد استفاده ، طیف وسیع تری از رنگ ها ، از جمله هر دو تن روشن و خاموش تر را تولید می کنند.

استحکام: در حالی که رنگهای اسیدی برای شستشوی خوبی دارند ، اما در مقایسه با رنگهای اساسی به طور کلی سرعت آنها به نور کم است.

حلالیت: رنگهای اسیدی به طور معمول محلول در آب هستند و باعث می شود در طی فرآیند رنگرزی آنها را آسان کند.

برنامه های کاربردی: از آنها به طور گسترده در صنایع نساجی برای رنگ کردن پشم ، ابریشم و نایلون استفاده می شود. آنها همچنین در رنگ آمیزی مواد غذایی و در برخی از تکنیک های رنگ آمیزی بیولوژیکی به کار می روند.